قصة ابي كامله بقلم سلوي ابراهيم

يا مرام بحبك وانتى لو اختى فعلا زى مابتقولى ماكنتش اتقدمتلك اصلا انا...انا
ماكملش كلامه وقام وقف قدامى ونزل على ركبه وبصلى معرفش بنظرة ايه لانى مابصتلوش..
عارف انى مش هقدر اثبتلك حاجه زى كده بعد ماعرفنا ان والدتى هى اللى تكفلت برضاعتك وانتى مقتنعه تماما انى اخوكى بس انا هحاول برضو ومش هسيبك يا مرام انا يمكن قسيت عليكى بتصرفاتى بس كنت خاېف اخسرك
فى اللحظه دى انا ماكانش ينفع ابقى قدامه هعيط وافتكر زيارة الشيخ اللى جالى قبله وافتكر كل اللى قاله احساسى بالذنب هيزيد وانا اضعف من انى اتحمل قمت من مكانى ومشيت بخطوات ثابته وسريعه لحد اوضتى وقفلت الباب وقعدت اعيط على السرير وافتكرت كل اللى حصل قبل كده بس ماكنتش اعرف ان الاحداث هتتغير بالشكل ده بعدين..
يتبع
السادس
عامله ايه النهارده
......
مش هتردى على بابا!
كنت مصدومه يمكن دى اول مره من ساعة ما بابا توفى يجيلى ويتكلم بهدوء كده لا وكمان بيسالنى عن احوالى!! والله ساعتها ماحستش غير انى عايزه اروح اترمى فى حضنه واعيط واقوله وحشتنى ووحشتنى كل حاجة فيك كنت عايزه اقوله اسفه سامحنى ماكنتش اعرف الحقيقه كنت عايزه اقوله انى محتاجاه عايزه اقوله حاجات كتير بس ماقدرتش ماقدرتش حتى اتحرك تجاهه انا كنت خاېفه منه!
خاېفه من كلامه واتهامه ليا خاېفه من كل حاجة كان نفسى ابقى اقوى من كده بس ماقدرتش..
قرب خطوتين وبرضو مازال بعيد عنى بمسافه واتكلم بهدوء عكس كل مره بيبقى موجود فيها
انا عارف انك عرفتى الحقيقه عارف كمان انك زعلانه وحاسه بالذنب من موتى بس الحقيقه يابنتى انتى ملكيش ذنب انتى ماكنتيش تعرفى حاجة كان لازم افهمك من البدايه واصلا الاسرار عمرها ما بتدوم كده كده هييجى يوم وتنكشف انا اللى آسف حقك عليا..
كنت قاعده بعيط بدون صوت دموعى هى اللى بتتكلم نظرتى وشكلى وكل حاجه كانت بتفسر اللى جوايا بدون صوت!مفيش صوت رجع لورا نفس الخطوتين واختفى..
كنت مجنونه بمعنى الكلمه فى الوقت ده قمت من على سريرى وفضلت ادور عليه فى كل مكان بنادى عليه وجوايا كلام كتير محتاجه اقوله انا محتاجاه هو..
نمت اليوم ده على الارض من التعب والعياط وصحيت جسمى مدغدغ هه اصل اللى ماجربش احساس النوم بعد عياط طويل مش هيفهم انا كنت مدمره ودماغى تقيله وعينى مزغلله وكل اللى شايفاه لون اسود مش قادره اشوف حاجة وجسمى متكسر مش قادره اتحرك..
مرام يلا معاد الدوا..
كان معاد الدوا والمره دى يمكن اول مره اتكلم مع ممرضه بشكل طبيعي من غير عصبيه او برود اتكلم كإنى مستنيه تفضل معايا
هو انا لو عايزه اصلى انهى اتجاه هو اتجاه القبله
...
ايههو انا قلت حاجة غلط
لا..بس..يعنى اصل..
انا مش مجنونه على فكره انا بس نفسيتى تعبت الفتره اللى فاتت عشان كده كل ده حصل معايا لولا كده ماكنتش هبقى موجودة هنا..
لا لا فهمتينى غلط انا ماقصدش كده اصل انتى اول مره تكلمينى بهدوء وكمان بتسألى عن الصلاه!فاستغربت شويه بس..
عرفت القبله فين وقررت انى هرجع لحياتى الطبيعيه حتى لو كلهم شايفين انى مجنونه انا مش محتاجه حد انا محتاجه ربنا بس يمكن الفتره اللى قضيتها فى المستشفى ماكنتش بصلى فيها خالص بس انا مش هفضل كده تانى اصل محدش فى الدنيا هيستحمل تعبى وخوفى والهواجس اللى بتحصلى محدش هيساعدنى وينورلى طريقى محدش فى الدنيا احن من ربنا فكان لازم الزاما انى ارجعله حتى لو متأخر هو هيقبلنى
كنت بصلى كل الفروض وبدعى دايما يمكن بابا مابقاش يظهرلى بنفس الطريقة فى الاول بس انا بقيت احب اشوفه حتى لو سراب!
يمكن كنت بخاف منه بس دلوقتي انا حابه وجوده وعايزه اسمعه انا عايزاه معايا..
هو فعلا عقلى الباطن هو اللى بيخترع وجوده وكمان بيخترع كلامه بس فيها ايهفيها ايه لما يفضل معايا مش هقول احساسى بالذنب اختفى بالعكس لسه موجود بس بدأت افهم نفسى واقنعها ان اللى حصل مش بايدى وان كده كده كان لازم يحصل حاجة طالما ماكنتش اعرف الحقيقه..
بقالك كتير بترفضى تقابلينى..
ماكنتش عايزه اشوف حد
انتى لسه بتكرهينى يا مرام
انا ماكرهتش حد ولا هكره حد اوعى تفتكر ان اللى حصل خلانى اكرهك