رواية ضحېة الظروف الفصل الثاني بقلم نشوه عادل

قربت وبصت من العين السخرية وكان خالها عبدالله فتحت الباب وقالت ازيك يا خالو عامل ايه 
عبدالله الحمدلله يا بنتى جوزك هنا!
رحمة لا ف الشغل مش بيجى دلوقتى اتفضل ادخل يا خالو مش هينفع نفضل واقفين ع الباب كده 
عبدالله بعد ما قعد وعملت ليه رحمة القهوة ينفع عمايل امك دى يا رحمة!
رحمة عمايل ايه يا خالو ف ايه!
عبدالله النهاردة كنت قاعد ف المحل لقيت عسكرى داخل عليا بيسألنى عليها واخدنى معاه ع القسم واتعملى سين وجيم خلى بالك أمك لو مظهرتش انتى اللى هتبقى الضحېة لانك اللى ضامنها وهيقدروا يوصلوا ليكى عادى فى اى وقت 
رحمة بدموع محمود لو عرف بحاجة زى دى هتكون فيها طلاقى يا خالى مين هيقبل ان مراته تكون رد سجون بس انا اعمل ايه ولا ذنبى ايه ف كل ده انا عارفة ان اللى امى فيه انا السبب لانه كله كان لجهازى انا بمۏت بالبطئ يا خالى دى اخدت منى دهبى باعته وانا مقدرتش اقول ليها لا
عبدالله بتفاجئ ايه انتى اتجننتى ازاى تعملى حاجة زى دى وجوزك وافق ازاى!
رحمة جوزى ميعرفش حاجة عن الموضوع انا عملت كده من وراه
محمود ازاى يا رحمة ده انا بقول عنك الكبيرة العاقلة دى مش اصول ابدا مفيش راجل ف الدنيا هيقبل ع نفسه حاجة زى دى 
رحمة كنت اعمل ايه يا خالو الناس كانت بتيجى ليا هنا تقولى عاوزين الفلوس ولحسن حظى انهم كانوا بيجوا ومحمود ف الشغل خۏفت الموضوع ده يتكرر وخصوصا انه مش كل مرة هتسلم الجرة وكمان محمود ميعرفش انى ضامنة امى ف الوصلات دى 
عبدالله لا حول ولا قوه الا بالله اللى بتعملوه ده غلط وجوزك لو عرف اى حاجة هيعملها مهما كانت محدش هيغلطه فيها 
ف الوقت ده وصل محمود وشاف عبدالله محمود ازيك يا عم عبدالله ايه الخطوة العزيزة دى 
عبدالله الحمدلله يا ابنى انت عامل ايه طمنى عليك وع احوالك 
محمود الحمدلله فى نعمه والله 
عبدالله يارب دايما تكون بخير هستأذن انا بقى 
محمود لا تستأذن فين بس انت هتتغدى معانا النهاردة ولا هو اذا حضرت الشياطين ذهبت الملائكة 
عبدالله عيب منك دى يا حودة وربنا يجعله عامر بحسك بس اعفينى من حتة الغدا دى خالتك ام انس مبتعرفش تاكل من غيرى ولو كلت برة بتزعل 
محمود ربنا يخليكم لبعض يا عمى 
عبدالله يارب ويهدى
سركم عن اذنكم 
مشى عبدالله رحمة ايه يا حبيبى جاى بدرى النهاردة يعنى!
محمود خلصت وكنت عاوزك ف موضوع مهم ي قلبى
رحمة خير ي حبيبى ف ايه!
محمود كنت عاوز الذهب بتاعك ووو ....يتبع
ضحيةالظروف الثانى 
بقلم نشوه عادل