رواية متمرده عشقت كبريائي كامله البارت 1-2-3-4-5-6

وقومى البس هدومك وامشى
سحر قامت تجرى ولبست هدومها ولسه هتطلع من الاوضه
فهد سحر
سحر ا ا.ايوه يا باشا
فهد خدى فلوسك
سحر راحت اخدتهم من ايده وقالت من يد ما نعدمها يا باشا هستنى تليفون حضرتك
فهد شاور بأيده بمعنى امشى
سحر خرجت من الاوضه وبعد كده من الشقه خالص
فهد قام وقف قدام المرايا وقال برضه مش قادر تنسها قضيت ليالى كتير مع ستات اشكال والوان وبتعبرهم هى هعمل ايه تانى علشان انساكى اطلعك من قلبى وتفكيرى ازاى ازاى
ومسك ازازة البرفان بتعته وحدفها على المرايا واتكسرت المرايا وبقت حتت صغيره فى الارض
وفى الوقت ده رن تليفونه
راح بص فيه ولاقه رقم باسم
فهد ها عملت ايه يا باسم
باسم الكل معرفش صورتها غير واحد بس اللى هو وصلها للبيت
فهد يعنى وصلت لعنونها
باسم اه وهبعته ليك دلوقتى
فهد ماشى وقفل مع باسم وانتظر الرساله وجت الرساله وفتحها فهد وبص على العنوان وضحك ضحكت شړ ورمى التليفون على السرير ودخل اخد شاور وخرج لبس هدومه وسرح شعره ونزل من الشقه ركب عربيته وراح للفيلا
فى بيت عبد الرحمن
وصلت مها ورنت الجرس وفتحت ليهم مليكه
محمد اذيك يا مليكه عامله ايه
مليكه الحمدالله تعال ادخل
محمد لا الوقت متأخر يدوب اروح البيت اختك معاكى وكل تمام سلام بقى
مليكه هههههه سلام
ومشى محمد ودخلت مها
فايزه كده برضه يا مها كل ده تأخير
مها انا اسفه يا ماما بس والله الدنيا زحمه اوى
فايزه ممسكتيش ليه فى خطيبك كان دخل شرب حاجه
مليكه مرضاش
مها امال فين مى
فايزه فى اوضتها مسكه تليفونها وقعده على الزفت النت
مى مين جايب فى سرتى
مها وانتى مين علشان نجيب فى سيرتك
مى انا الدكتوره مى عبدالرحمن
مها ياسلاااااااام
مى يا عبد السلام
مليكه انا خاېفه للارض تقع بينا من كتر نفخت اختك الكدابه دى هههههههه
مى هه خفه منك ليها طب بصو بقى انا عايزه اطلب منكم طلب
مليكه خير
مى مستعدين تسمعه الطلب
مها اخلصى
مى عايزه 500 جنيه
مها ومليكه بصو لبعض وبعدين بصو لمى وقالو كااااام
مى 500 ماهو انا لازم اروح حفلة حماقى بكره انا اموت لو جه هنا ومشى من غير ما اشوفه
فايزه حدفتها بالشبشب وقالت انتى يا بت معندكيش ډم لسه الصبح قايله ليكى معيش حق العلاج بتاعى تقولى 500 جنيه علشان حفلة حماقى
مى الله ما هو كل الشله ريحه الحفله اشمعنا انا بقى
مليكه يا حبيبتى لو احنا معانا ال جنيه دول الاوله نجيب بيهم علاج لماما وبعدين هما الشله دول معاهم حق التذكره ربنا يزيدهم من عنده لكن احنا ناس على قدنا احمدى ربنا ان احنا عندنا مكان حمينا من نومت الشارع ولاقين اللبس اللى نستر نفسنا بى ولاقين اللقمه اللى بناكلها احنا احسن من غيرنا بكتير والله
مى بقولك ايه بلاش كلام ستى ده انا مليش دعوه انا مش اقل من الشله فى حاجه وعايزه احضر الحفله وربعت ايديها قدام صدرها وقعدت تهز فى رجلها
فايزه قامت من مكانها ومسكت شعر مى ولسه هتضربها
مليكه ومها خلصوها من ايديها
مليكه خلاص يا ماما اهدى بس
فايزه معندكيش ډم بنقولك مفيش مفيش ايه نروح نشتغل كلنا علشان نصرف على حضرتك هى دى عشتنا لو مش عجباكى روحى دورى على شغل واصرفى على نفسك
مى ودرستى اعمل فيها ايه
فايزه مش اول واحده ولا اخر واحده تشتغل وهى بتدرس
مليكه لا يا ماما خليها هى فى درستها وانا هنزل تانى بكره ادور على شغل تانى
فايزه وانتى هتقدرى على ايه ولا ايه على مصاريف علاجى ولا مصاريف جهاز اختك ولا مصاريف الهانم على درستها ولبسها
مليكه يا ماما ربنا كريم ان شاءالله هيقدرنى على كله
مى هبطت برجليها فى الارض ودخلت على اوضتها
مليكه يا ماما براحه عليها مى لسه برضه صغيره وطايشه ومسيرها هتعقل
فايزه انا تعبت منها مش بتراعى ظروفنا وبتبص على عيشت غيرها وانا خاېفه عليها من طمعها تعمل حاجه غلط
مها لا يا ماما انتى مربيانا احسن تربيه والكل بيحلف بينا وبتربيتك لينا
ومهما يحصل مستحيل نعمل حاجه غلط
مليكه هى مش محتاجه غير حاجه واحده تدعى ليها بالهدايه مش اكتر من كده
فايزه ربنا يهديها ويحميكم ويحرسكم من كل شړ
مليكه ومها اللهم امين
مها هخش اشوفها
مليكه وانا هخش انام تصبحو على خير
فايزه ومها وانتى من اهله
ودخلت مليكه على اوضتها ودخلت مها لمى
فى اوضت مى
كانت مى نايمه على السرير وبتعيط
مها لالالا اوزعتى بټعيط مقدرش على كده
مى لو سمحتى يا مها اطلعى وسبينى لوحدى
مها لا مقدرش اسيبك يا اوزعه
مى قامت قعدت على السرير وقالت بدموع انا تعبت من الفقر ده بقى كل الشله بيلبسو احلى لبس ومعاهم عربيات وعيشين احلى عيشه وانا الوحيده اللى شحاته فى وسطهم
مها يا مى احمدى ربنا على العيشه وبلاش تتبطرى على العيشه دى علشان متزلش النعمه مننا
مى هههه نعمه فين النعمه دى ده احنا بنقضى بقيت يومنا نوم علشان منحسش بالجوع
مها بس كفايه الستر وان مفيش حد بيطلبنا بفلوس دى اكبر نعمه انتى