رواية نوح الامانه الفصل 21
انت في الصفحة 1 من 6 صفحات
رواية نوح والأمانة الفصل الحادي والعشرون
بعد انتهاء الحفل اصطحب كل عريس عروسه إلى سهرة خاصة
عند خديجة واسامة
أسامة الف مبروك يا ديجا اخيرا بقيتى بتاعتى
خديجة بخجل الله يبارك فيك
أسامة مش عاوزة تقوليلى حاجة
خديجة حاجة زى ايه
أسامة اى حاجة تبلى بيها ريقى ياحبيبتى يعنى مثلا بحبك بعشقك انت عمرى كده يعنى
خديجة بخجل انت عارف انى مش هعرف اقول الكلام ده
خديجة اديك قلتها ..زى جوزى لما تبقى جوزى بقى بجد ..ابقى اقولك اللى انت عاوزه كله
أسامة پصدمة ياسنة سوخة يا اولاد اومال احنا ايه ياحبيبتى
خديجة بس بقى يا اسامة ماتكسفنيش وبعدين مش انت عازمنى على العشا فين بقى العشا ده
أسامة وهو يرفع يديه للسماء اشكو اليك
خديجة بشهقة انت بتدعى عليا ليلة كتب كتابنا يا اسامة
عند حاتم ونيللى
حاتم مبسوطة
لتومئ نيللى رأسها بابتسامة خجولة
حاتم تعرفى حاسس ان قلبى هيطلع من جوه صدرى
نيللى اشمعنى
حاتم من السعادة انا لحد دلوقتى مش قادر استوعب أننا فعلا كتبنا الكتاب
نيللى اومال انا بقى اقول ايه حاسة انى بحلم
حاتم صدقتينى يانيللى
حاتم انى بجد بحبك
لتتورد نيللى خجلا وهى تومئ برأسها
حاتم طب وانتى
نيللى انا ايه
حاتم ياترى بتحبينى زى مابحبك
نيللى عاوزة اقوللك على حاجة بس مكسوفة
ليمد حاتم كف يده ليضغط على كف يدها قائلا حبيبتى انا بقيت جوزك يعنى المفروض ماتخجليش منى ابدا قولى كل اللى انتى عايزاه
نيللى كل اللى اقدر اقوله لك دلوقتى انى اتمنى يكون حبك ليا اد حبى ليك
نيللى بابتسامة من امتى ياحاتم شهر مثلا
حاتم تقريبا
نيللى بس انا من زمان اوى
حاتم باستغراب ازاى يعنى مش فاهم
نيللى انا عمرى ماحبيت ولا اتمنيت غيرك بس كنت دايما بستخبى منك عشان كنت دايما بتتتريق على شكلى وقت ماكنت بتعالج وده كان بيجرحنى وبيوجعنى اوى
حاتم وهو يتذكر ما كان منه فى صغرهم سامحينى بس ماكنتش ببقى قاصد اضايقك كنت عيل ثم قال بمرح ثم هو فى حد ياخد على كلام العيال
اوعدك انى اعوضك عن كل ده وانى عمرى مااجرحك ابدا ولا ازعلك
..
عند نوح وأمانة
نوح انا جيبتك المطعم ده عشان الخصوصية اللى فيه وطلبت منهم اللى تقدملنا الاكل بنت مش ولد عشان تقعدى براحتك وترفعى النقاب
نوح بس انا مش مستريح انا عاوز اشوفك يا أمانة ارفعى النقاب
لترفع أمانة النقاب من على وجهها بخجل شديد وما أن نزعته عن وجهها حتى قال نوح بسم الله ماشاء الله تبارك الله ما ابهاكى يا أمانة
لنخفض أمانة وجهها فى حياء ولكن نوح لم يتح لها الفرصة فمد أنامله ليرفع وجهها إليه مرة أخرى قائلا ماتحرمنيش من عينيكى بسرعة كده
لتزدرد أمانة لعابها بصعوبة شديدة وهى تقول متلعثمة لتغيير الحديث ماما قالتلى انى ماينفعش اقعد فى شقتى تانى
نوح باستغراب وليه بقى
أمانة بلجلجة يعنى قالتلى أن الوضع مش هيبقى مناسب بما أن كل واحد فينا عايش لوحده فقالت لى انى اروح اقعد معاهم لغاية مانحدد معاد للجواز
نوح باستياء بس انا اتعودت انك جنبى تقومى لما تبقى مراتى تبعدى عنى
أمانة معلش