رواية أسيا البارت 13-14كامله بقلم حنان عبدالعزيز
حاجه يا قمر
لتنظر اليه پغضب من صراخه غير المبرر_ فى اييه يا سليم انت بتزعقلى كده لييه كل دا علشان جيت اتعرف على اهلك دى غلطتى يعنى انى سيبت شغلى وكل حاجه ورايا علشانك وبرده مش مقدر داا
لينظر اليها بضيق_انتى مش فاهمه حاجه يا قمر وجودك هنا دلوقتى هيعلن الحړب فااهمه الحړب من تانى بعد ما كنت خلاص بطفيها جيتى ولعتيها تانى
ليجلس على حرف السرير وهو يضع راسه بين يديه بحزن_ هى فعلا كده شكلها النهايه لحد قريب وقريب اوى كمان
ليقاطعهم صوت طرق على الباب وصوت تهانى من خلفه_ دكتور سليم الحج مستنيك تحت فى المندره وبيستعوجك
ثم وقف ونظر الى قمر بضيق واتجه الى الخارج بسرعه بعد ان اغلق الباب پغضب لتتنهد بضيق_ اوووف يارتنى ما جيت والله.......
_بس يا سيدى وكتب كتابنا بعد بكره والفرح اخر الاسبوع دا
لينظر اليه مهند ليجده جالس وهو شارد ليقترب منه باستغراب_ ظافر.. ظافر انتى سامعنى
نظر اليه مهند بتساؤل واستغراب_ لا شكلك سرحان فى حاجه ولا اييه انت مش مرتاح هنا
تنهد سليم بضيق واعتدل فى جلسته ونظر اليه بتساؤل_ هو لييه الكل اتخض واتضايق من مرات سليم دا وهى مراته ازاى هو مش متجوز تانى
تنهد مهند_ دى قصه يبنى بكره هحكيهالك لما ترتاح شويه
نظر اليه مهند باستغراب ولكنه قال بهدوؤ_ يبنى سليم دا ابن الحج حمدان الوحيد خد الطب فى القاهره واشتغل هناك وحب قمر دكتوره معاه واتجوزها وانا عرفته من هناك من القاهره وكده بس ابوه علشان صعيدى وكده فمكنش راضى على جوازه ابنه ورفض انه يشوف مراته ولا مره لحد النهارده كان اول مره يشوفها سليم بقا نزل اجازه من فتره وابوه غصبه يتجوز بنت عمه من ورا مراته وفعلا الجوازه تمت ڠصب عن سليم وبنت عمه بس كانوا اتفقوا يبوظوا الجوازه وانها ترفض قدام الماذون بس ابوه فاجئهم انهم متجوزين ايام ما كان عم سليم عايش يعنى طلع متجوزها قبل قمر اصلا البنت اڼهارت ودخلت المستشفى بعد طبعا ما سليم زعقلها وشيلها كل الذنب البنت مستحملتش وهربت من المستشفى لاسكندريه دوروا عليها اكتر من شهرين لحد ما لقوها من تلات شهور ورجعها تانى بس لسه علاقتهم متوتره دا لاحظته انا وهنادى من شكلهم وخصوصا مراته وااضح جدا انها تعبانه معاه ودلوقتى متوترين بقا علشان قمر متعرفش انه متجوز بنت عمه وصعب ابوه يخليه يخبى عليهم بس يا سيدى وادى كل الحكايه......
هز مهند رأسه باستغراب_ ايوه اسيا عرفت منين
بلع ريقه بشرود_ سمعت اسمها تحت مش اكتر
ليقف مهند_ ماشى يا صاحبى هخرج انا علشان ترتاح شويه اشوفك الصبح تصبح على خير
ليتركه ويغلق الباب خلفه تاركا ظافر غارق فى بحر افكاره وهو يقول پصدمه_ كانت هاربانه منه مكنتش عايزاااه كانت هتقولى
ليتنهد بضيق وتعب