عبدالرحمن هيجى النهارده بعد سفر 16 سنه

زياد تتكلم معاى في اي 
عبدالرحمن نقعد بس الاول 
ام زياد قعدت وعبدالرحمن قعد 
ام زياد خير يا حبيبي قلقتنى 
عبدالرحمن البنت الى اسمها شهد الى شغاله في بيتنا اي حكيتها 
ام زياد وشمعنا جاى تسالنى انا 
عبدالرحمن مش هكدب عليكي في الاول شفتها قلت خدامه وخلاص وبعدين لحظة كره امى ليها قلت عادى في ناس كتيره مش بتحب تدى وشه للخدامات بس بعدين اكتشفت ان امى مش بطيقه وبتلبسه حاجات زى الكدب وان ايدها طويله ومبارح كنت بكلم زياد وقلي ان من يوم ما البنت دى جات وانتى مخاصمه امى
ام زياد اسال امك يا عبدالرحمن 
عبدالرحمن مش هتقلي حاجه 
ام زياد كل الى هقولهولك البنت دى مش خدامه دى بنت سيد امك وبنت ناس بس اهو لما البقره بتقع تكتر سكاكينه والبنت دى تبقا قريبه منك جدا 
عبدالرحمن مش فاهمه حاجه 
ام زياد انا مش عايز مشاكل مع امك يا عبدالرحمن وعلشان خاطر البت الغلبانه الى امك جايه عليها انا قلتلك حاجه بسيطه عنها بس هو دا الى هقدر اقلهولك
زياد طلع من اوضته اي دا عبدالرحمن صباح الفل 
عبدالرحمن صباح النور 
زياد اعمليلنا الفطار يا ماما 
عبدالرحمن لا انا فاطر هنزل دلوقتي 
زياد في حاجه 
عبدالرحمن لا يا عم مفيش جاى اسلم على خالتى 
زياد! ماشي يسطا 
عبدالرحمن نزل وزياد بص لامه 
كان عايز اي 
ام زياد بيسال على الخدامه الى اسمها شهد
زياد هى اي حكايتها يا ماما بصحيح
ام زياد هتعرف قريب ابن خالتك بدى يدور وهيعرف 
في شقه عبدالرحمن دخل بضيق 
عايز عصير يا شهد 
ودخل اوضته 
شويه ودخلت شهد
العصير 
عبدالرحمن خده منها وبصلها 
انتى تبقيلي اي يا شهد 
شهد بصت لتحت پخوف 
عبدالرحمن طيب خلاص باباكى اسمه اي
شهد اتردد تقوله بس ممكن ميكونش يعرف ولدها اصلا 
شهد ممدوح محمد رمضان 
عبدالرحمن طيب انا معرفش الاسم دا يعنى تقربيلي منين 
شهد هطلع انا علشان مامتك بتنهد عليا 
عبدالرحمن هز راسه وهى طلعت 
شهد اول ما طلعت مسكتها ام نسمه ودخلت اوضتها
كان بيقولك اي انطقى
شهد س... سالنى انا ابقاله اي 
ام نسمه وانتى قلتى ايه
شهد مقلتوش 
ام نسمه انتى لازم تمشي من هنا 
شهد بدموع لا ونبي يا مرات خالى
ام نسمه خلاص مش همشيكى بس متقلولوش حاجه 
شهد حاضر 
ام نسمه روحى حضرى الغدا 
شهد اول ما طلعت
نسمه هنعمل اي 
ام نسمه البنت دى لازم تمشي من هنا
نسمه ما هى مش هتقول حاجه خليها اهى تخدمنا وخلاص
ام نسمه بس اخوكى بيدور وهيعرف كنت عارفه ان ام زياد هتقله 
نسمه طيب ما انتى قلتيلها مش همشيكى 
ام نسمه لما اخوكى يبقا مش هنا هى ساكته علشان مش لاقيه حته تروحها وعايزه تقعد معانا انما لو طردنها يبقا خربانه خربانه هتقوله 
نسمه تصدقي 
ام نسمه رقبيلي اخوكى اول ما ينزل هنزلها ڠصب عنها 
بعد وقت 
نسمه نزل يا ماما نزل 
ام نسمه قامت وراحت لشهد
يلا لمى هدومك ومشي 
شهد پخوف لا ونبي يا مرات خالى والله ما ليا حد غيركم دا انا اتبهد من بعدكم 
ام نسمه شكلك مش هتنزلى بزوق 
مسكت ايدها ومشيت بيها لحد تحت وزقتها
اياكى تفضلي واقفه هنا صدقينى ھقتلك... يلا غورى
شهد مشيت وهى بټعيط فجاء خبطت في حد وكان عبد الرحمن عبدالرحمن شهد بتعيطى كدا ليه في اي 
شهد عايز تعرف انا ابقالك اي انا ابقا بنت عمتك الى امها ماټت ومن يومها وهى مزلوله للى يسوا وميسواش 
عبدالرحمن پصدمه بنت عمتى بس قلولى انك قاعده مع عمك
شهد ترطنى لما مقدرش يصرف عليا 
عبدالرحمن شهد
شهد بشهقات اي 
عبدالرحمن تتجوزينى
بعد مرور اسبوع
زياد الا صحيح يا ماما متعرفيش حاجه عن ام حور 
ام زياد والله ما اعرف يا ابنى بس كان في راجل غريب في شقتهم امبارح كنت هساله عنهم وبعدين اتكسفت
زياد احسن انك مسالتيش 
ام زياد عبدالرحمن عامل اي مع شهد
زياد معيشه احسن حاجه مش مخليها ناقصه حاجه 
ام زياد بحب ربنا يسعدهم يارب يا سلام لو يعيش معاه على كدا وميعرفش العقربه امه واخته بس هو مصر يعرفهم انه اتجوزها 
زياد اكيد يا ماما هيعرفوا هما بداو يلاحظوا غيابه كل شويه اصلا 
ام زياد عبال ما افرح بيك كدا يارب 
زياد يارب يا ست الكل يارب هنزل انا بقا 
ام زياد مع السلامه يا حبيبي خد بالك من نفسك
زياد اول ما طلع من شقتهم قابل حور الى طالعه
زياد حور 
حور استاذ