رواية احببت ملتزمة الفصل 17
انت في الصفحة 1 من صفحتين
أحببت ملتزمة
السابع عشر
حازم: پغضب وجرى على شادى ومسكه من هدومه مراتى فين يا كلب وقعد يضرب فيه
احمد: وقف حازم كفايه يا حازم واهدى علشان نعرف هيا فين
حازم: اى اللى جابك يا احمد أنا هعرف اتعامل مع الزباله ده كويس
احمد: ابدا طنط ناديه كلمتنى وقالتلى على اللى حصل وقولت اكيد هلاقيك هنا
طلع احمد : اى يا حازم انت رجعت الزفت تانى مش كنت وعدتها انك مش هتحط الحاجات دي في بوقك تانى استغفر ربك وقوم صلى ركعتين هوا اللى فى ايده يرجعهالك
حازم: رمى اللى فى ايده اعمل اى يا احمد تعبت كل ما اطلع من مشكلة بدخل في التانيه وكنت متعود هيا اللى بتصبرنى على اللى انا فيه بس مش لاقيها
حازم: يلا
وراحوا المسجد
حازم: وهوا ساجد والنبى يا رب متحرمنيش منها هيا اللي رجعتنى ليك وحسستنى بذنبى والنبى يا رب وقعد يعيط ويدعى ربنا كتير
احمد: احنا هنروح عند شادى وحاول تمسك نفسك شويه علشان نعرف هيا فين تمام وانا اللى هتكلم
حازم: ماشى يا احمد
احمد: يلا بينا
عند فاطمه وبسمله
فاطمه كانو رابطين عنيها
فاطمه: انا فين
بسمله: فاطمه
فاطمه: بلهفه حبيبتي يا بسمله انتى هنا
بسمله: ايوه بقالى ساعه بنادى عليكى وانتى مكنتيش لسه فوقتى وكمان مش شايفه حاجه انتى كويسه
بسمله : يلهوى يا بت يا فاطمة ليكونوا اللى خاطفونا عايزين أعضائنا يلهوى لأ يا رب والنبى أنا لسه عندى احلام
فاطمه: بس ....بس يا بنتى اى مسلسل هندى اصبرى وفكرى معايا كده براحه ..مش انا حكيتللك على شادى
بسمله: ايوه بس انتى بتقولى أن جوزك اخده عندكو في المخزن
صافي: عليكى نورررر ...اهو انتى كده بتفهمى وشالت الشريط من على عين فاطمه وبسمله
فاطمه: بتفتح عنيها براحه علشان النور أنا كنت عارفه انك مش سالكه وست بتشجع اولادها على الغلط
صافي: براحه يا فطوم اى هتدينى محاضره ولا اقولك يا مرت ابنى
فاطمه: هوا انتى كدبتى كدبه ومصدقاها أو انتو عيله مجنونه
صافي: بت لمى لسانك أنا ساكته وصابره عليكى علشان شادى هوا اللى قايلى لكن لولا كده كنت جبتك من شعرك