رواية اليمن الفصل 11

#اليُمْنُ 
#البارت_الحادى_عشر

غزل بړعب : المفروض انها معاك يا ابيه مهرة مش هنا 
آسر پصدمة : يعنى ايه اومال فين 
على پحده: جرى ايه يا جدع انت مش مراتك و المفروض انها فى بيتك من ٣ سنين جاى تسأل عليها هنا ليه دلوقت 
آسر پخوف : بس هى بعد جوزنا بشهر اتفقنا على الطلاق و قالت إنها هتيجى هنا 

سمر باستغراب : هنا و كملت پصدمة : يوم ما انت طردتها يا على بنتى ضاعت بسببك يا على 
آسر پصدمة ذابحة: يعنى ايه طردتها راحت فين بقالها ٣ سنين 
سليم پحده: و انت بتسألنا احنا و بعدين لما انت طلقتها جاى ليه 
آسر بتوتر : جاى اقول الحقيقة 
على باستغراب : حقيقة ايه 
آسر خد نفس و غمض عينه و قال بنبرة يعتليها الخۏف و السرعة : حقيقة ان بنتك شريفة 
صدمة حلت على وجوه عيلة مهره 
على پصدمة: يعنى ايه بنتى...... انت انت .....احنا جينالك يوم فرحك مش انت رنيت و احنا روحنالك و مكنش فى إثبات على العذرية دى لعبة منك انت و هى صح انا مستحيل اكون ظلمت بنتى كدا 
آسر بص فى الأرض بخزى و قال بحزن : انا اقولكم كل حاجة بدأ يحكى اللى نفين قالتوا و كمل 
وقال : و انا بكل غباء صدقتها و ضيعت مهرة من بين ايديها انا كنت جاى اعتذرلها على انا عملته انا اسف بجد 
سليم ھجم عليه و بدأ يضربه و هو بيقول بعصبية : بقى كل دا من ورا نفين الكلب و انت يا حيوان خطبت اختى سنه علشان تفضحها من غير داعى 
مراد بعده بالعافيه و قال پحده : براحه يا استاذ احنا جايين نصلح مصېبة حصلت ڠصب عننا و هو مكانش يعرف إلا مكانش جيه لحد هنا علشان يعتذر و يصلح غلطه 
سليم بهيجان : غلطته بعد ٣ سنين و تقول غلطته انتم عايزين تجننونى
و كمل بدموع : يعنى كل اللى حصل فى اختى بسببى طب هى فين دلوقت
آسر بتوهان : معرفش 
على پغضب : برا برا و إياك اشوف وشك هنا برا
مراد خد آسر و نزلوا 
فى المدخل 
=ابيه ابيه آسر 
آسر لف بلهفة : نعم يا غزل 
غزل وقفت تاخد نفسها و قالت بدموع شديدة : هاتلى مهرة دور عليها ارجوك 
آسر بندم : اكيد هدور عليها لحد ما اجبها وعد اقلب الدنيا عليها اهدى و اطلعى و اهدى اتفقنا 
وعد يا غزل و المرة دى مش هخلف وعدى 
غزل پبكاء: وعد 
آسر بحزن : وعد يلا اطلعى 
غزل طلعت 
مراد بصلها بشفقة و قال : هنعمل ايه 
آسر پضياع : مش عارف 
مراد بص لهم لوهله وقال و هو بيشده : طب بقولك روح ارتاح و بكرا هتلاقى تقارير المستشفيات و الأقسام و المطارات اللى فى الجمهورية عندك فى البيت 
آسر بصله بأمل: يعنى هلاقيها 
مراد بحنان: طبعا يلا تعالى نروح 
آسر جيه يركب علشان يسوق 
مراد پخوف : طب ما تخليك انت و انا اسوق مكانك يلا اركب هنا و انا هسوق 
و فعلا روحوا البيت و مشى راح القسم يعمل الإجراءات و البحث 

فى المستشفى 
سلمى بحزن: مفيش اى تحسن 
يزن بحزن بص للحن اللى نظرها متعلق بالسقف و قال : الدكتور مش عارف يعمل حاجة و مفيش استجابة 
سلمى بصت لها بحسرة و قالت: خير خير بإذن الله هتبقى كويسة