رواية مصيبتى الجميله الفصل 11بقلم إيمان محمد
يستى عازم نفسي على الغدا انهاردة عندكم بس بصى عايز الاكل اللى انا بحبه وبالأخص من ايدك اللى تتلف فى حرير دى
وليد .يلا دلوقتى انهارظة اول يوم عمل
وليد بضحكه ي ست الكل ادعى للغلبان ده اليوم يعدى على خير انا مش وش شغل وبهدله انا احب ادلع نفسي
معلش ي ابنى لازم تشتغل اومال مين يشتغل تعتمد على نفسك ي حبيبي وبتحضن حازم ووليد وبتودعهم سلام ي حبايبي تبقوا مجبورين الخاطر كدا على طول ي رب وبتضحكوا والضحكه متفارقش وشكم ابدا
مليكه بشخيط انتى ازاى تقربي من العربيه دى كدا
البنت صغيرة وبتكون بتتكلم پخوف وصوت يكاد أن يكون منعدم
انا اسفه اووى ي أستاذة انا اسفه
مليكه. ايه الكلاب دى وسعى بقولك ايه القرف ده
امنيه بتوصل الشركه من بعد حازم ووليد
وليد بيكون اشتغل مع المتدربين وهيشتغل هناك لفترة عشان يكون قادر ع الشغل بعدين
امنيه بتكون رايحه على أنها تنهى اي حاجة حازم بيفكر فيها مهما إن كانت الطريقه مع انى هيكون فى كسرة ف قلبها بس هتقدر تخليه يتعلق بيها وټموت وخصوصا أنها خلاص قربت نهايتها
امنيه بتدخل المكتب وبتروح عشان تجيب كوبايه قهوة
وليد بوش ضاحك ومرح ممكن تجبيلى واحدة معاكى
امنيه بإستغراب اجيب ايه
وليد .قهوة انتى مش رايحه تجيبي قهوة
امنيه . ومين قالك انى رايحه اجيب قهوة
وليد بضحكه عريضه عينيك القمر دول كانوا على مكنه القهوة قبل ما تقومى يبقى كنتى رايحه تجيبي قهوة
وليد . زميكس كمان ......اسمى وليد
امنيه. عاشت الاسامي ي وليد انا اسمى امنيه
بس انا اول مرة اشوفك هنا هو انت اول مرة تشتغل هنا
وليد. ايوة
امنيه .طب هروح اجيب القهوة وبعدين ارجع نتكلم سلاموز
بتروح تجيب القهوة وبتقعد بيشربوا القهوة وبيبدأ وليد يتكلم بعفويته وضحكه وهزاره وامنيه بتكون مېته ضحك
وليد. ما انا مش عارف اشتغل ازاى الشغل ده
امنيه. طب مفيش حد يعلمك المدير حطه
وليد .لا قالى اعتمد على نفسك بس سيبك مش مهم
امنيه. مش مهم ايه هتترفد ي اهبل وانت شكلك محتاج الشغل ده
وليد. انا شكلى محتاج الشغل ليه
حازم بيخلص الشغل كله ومش بيكون شاف امنيه خالص
اروح انا اشوفها بقااا بدال كدا
بيقوم عشان يروح المكتب بتاعها مليكه بتوقفه
استنى ي استاذ حازم ............
حازم. عايزة ايه
مليكه بحركات استفزازية مفيش كنت بطمن عليك بس
حازم . وتطمنى ليه يلا عن اذنك وخليكى فى شغلك
