رواية رهف الجاسر الفصل 22

اى بنت غيري هتعمل كدا 
جاسراه طبعا قامت رهف بقرصه من يديه 
جاسرآه آه قصدى يعنى انى مش ببقى مبسوط ولا سعيد غير معاكى وانتى بس اللى تستهالى الموضوع دا 
رهف اشمعنا انا بقى 
جاسرعلشان انتى مراتى وحبيب قصدى صاحبتي من الطفوله وكدا بقى 
رهف تانى مراتك انت كدا والله بتخلينى اتوتر من وجودى هنا 
جاسريا سلام عليكى ياسلام مسكتى فى مراتى وسبتى صاحبه طفولتى يعنى بحس معاكى انى على طبيعتى فهمتى 
رهف بردو ميتكررش تانى علشان كدا عيب وقله ادب 
جاسرتانى طب يا ستي أسألى وانتى هتعرفي انه لا عيب ولا قله ادب خالص 
ممكن ننام بقى 
رهف هتنام باحترامك ولا لأ 
جاسرعيب عليكى 
شعرت رهف بالراحه من كلامه وذهبت الى النوم بجانبه ولكن على طرف السرير فاكره يا رهف لما كنتى بتنامى فى حضنى وانتى صغيره واقعد احكيلك حواديت قبل النوم لحد ما تنامى 
رهف ايوة بالمناسبة دى بقى احكيلى حدوته علشان انام بقى 
جاسرلا حدوته ايه انا تعبان و عندي شغل بكرا وانتى كمان عندك مدرسه فى يوم تانى بقى تصبحى على خير يا بنوتى الصغنونه 
رهف وانت من اهله يا عثل 
فى صباح اليوم التالى استيقظ جاسر يفتح عينه ليجد رهف نائمه يتامل فى ملامحها ويشعر بالسعاده لقربها و يداعب اصابعه فى شعرها تبدأ رهف بالاستيقاظ فمثل جاسر أنه نائما حتى لا يحرجها فتحت رهف عينيها ونظرت اليه متأمله ملامحه وشكله وهو نايم شكلك حلو اوى وانت نايم و كيوت كد 
رهف بتوترايه فى ايه 
جاسرو لا حاجه يعنى انتى
تصبحى عليا وانا لأ 
رهف اصبح عليك ايه انا معملتش حاجه 
جاسربجد يبقى انا كنت بحلم بقى 
رهف ايوة يمكن ممكن بقى تبعد علشان اقوم 
جاسرمش تعرفي الاول كنت بحلم بايه 
رهف اهو حلم وخلاص ابعد بقى علشان متاخرش 
جاسراصلى حلمت انى فى مكان وفى دبان كتير وفى واحده فيهم كبيره جت وقفت على خدى ومشت بس قايم من النوم وانا قرفان منها اوى 
رهف پغضب لا والله قرفان و دبان صدق انا غلطانه اصلا انى كنت عايزة اصبح عليك زى الناس المحترمه بس ازاى متبقاش جاسر غير ولازم تندمنى انى بعملك حاجه انا غلطانه اصلا 
جاسر ايوه قولى كدا بقى امال ايه معملتش حاجه دى 
رهف انا حره اعمل اللى انا عايزاه واقول اللى انا عايزاه بردو 
جاسروانا كان لازم استفزك علشان تعترفي يعنى 
رهف والله انت رخم اوعى بقى كدا اوعى 
جاسرتانى لسان طويل تانى وهو ممسك بانفها 
رهف بس بقى وبعدين ابعد بقى علشان الحق اجهز علشان المدرسه 
جاسرخلاص ماشي صباح الورد عليكى
قامت رهف مسرعه من على السرير 
ونظرت له انت لازم تبطل دا علشان انا مبقتش صغيره زي زمان ماشي 
و سابته ومشيت ودخلت الحمام 
ذهب جاسر امام باب الحمام 
جاسرابطل ايه مش ارد عليكى الصباح انا واحد افهم بردو وعندى زوق وبعدين انا عارف انك مش صغيره 
رهف يعنى انت قاصد تعمل كدا مع انك عارف انى مبقتش صغيره وتقولى انك مش قليل الادب امال دا ايه بقى 
جاسرلا دا مش قله ادب ولو هو قله ادب عملتى كدا ليه انا برد عليكى زى ماعملتى 
رهف انا انا 
يتبع