رواية نوح الامانه الفصل الثالث
كل اللى حصل
خدونى فى حضنهم وكانوا احن عليا من اى حد تانى واخدونى ليلتها وجابولى كل اللى ناقصنى واللى عمرى ماكنت احلم أنه يبقى عندى واللى عرفت بعد كده أنه كله كان من جيب عمك وخالتى راحت لعمى بعدها باسبوعين واللى ماحاولش يعرف حتى حصللى ايه فيهم وكأنى كنت هم وانزاح وجابت اوراقى كلها وخلونى كملت تعليم لحد مانا اللى استكفيت واتجوزت ابوك
ما انساش ابدا يوم ماجابنى لخالتى وقاللها ...عم نعمة خان الأمانة عاوزنى انا كمان أخون الأمانة يانوح
كان نوح يستمع إليها وهو يتنقل بعينيه بين عينى أمه وكأنها يبحث عن اى مبالغة ولكنه لم يجد إلا الصدق والحنين وعندما انتهت نعمة من حديثها قال نوح طول عمرك وانتى صايناها يا ماما
لما كنت بشوف غيرتك وانت صغير كنت بقول بكرة يكبر ويفهم بس ما اتصورتش ابدا انك لحد دلوقتى حاططها فى دماغك يابنى
نعمة بامتعاض تحاول !
نوح ضاحكا يعنى اكتبلك تعهد طيب وإلا اعمل ايه
سهر بزهق انتو على فكرة مكبرين الموضوع اوى عادى يعنى ما ياما ناس بيبقى أهلها ميتين وبيعيشوا عادى يعنى .ايه الاوفر ده
لتمتعض نعمة من حديثها ولكنها تفضل الصمت
سهر وهى تنفخ وجنتيها بامتعاض المغرب قرب يأذن هنفطر ايه
نعمة انا هحط الاكل فى الفرن واسخنه وهروح اطل على امانة أشوفها لو محتاجة حاجة ونبقى نطلع الاكل على السفرة وقت الفطار عشان مايبردش
سهر ايه ده تقصدى الاكل بتاع امبارح
نعمة ااه يابنتى الاكل اللى فضل كتير جدا هنوديه فين
سهر بلا مبالاه شحتوه ..ارموه ...كلوه انتو لكن انا ماباكلش اكل بايت
نعمة خلاص يابنتى لو مش عاجبك قومى شوقى عاوزة تفطرى ايه واعملى اللى يعجبك لكن حرام انى أرمى الاكل ده كله
سهر باستهجان ايه ده انا أقف اعمل اكل لا طبعا
نعمة بدهشة اومال مين اللى كان بيعمل لكم الاكل وانتو فى دبى
سهر بتأفف كنا بناكل برة أو بنجيب دليفرى
نعمة بأسى والله يابنتى انتو حرين انا اللى عليا عملته
سهر وهى تنظر لنوح پغضب قلتلك نفضل فى الاوتيل ماعجبكش
نوح وهو يسحب سهر من يدها بشئ من الحدة تعالى عاوزك
لياخذها إلى