رواية الشاهدة الفصل 15
لا فارس واقف فيه.. انا جيت عشان آدم اتصل جاى على الغدا
فرحه. طيب ادخل اغير هدومى
رن جرس الباب
رباب . افتحى الباب الأول وبعد كده روحى غيرى.
كنت فرحه لسه بالبجامة
فرحه ٠ ايه ده آدم
آدم . بضيق انتى فاتحه الباب بالبجامة
فرحه. . صح
هنا انتبهت فرحه ماذا ترتدى لذلك ركضت أمام آدم بأحراج
آدم ٠ سلامة عليكم
رباب٠ هقوم احط الغدا اكيد انت جعان يا آدم
قامت رباب و معاها فرحه بتحضير المائدة
و جالسه الجميع لتناول الطعام هنا قالت
رباب. صح يا آدم انت مش شايف ان الشبكة غاليه اوى
آدم . بس اكيد مش اغلى من فرحه
عماد . خلاص يا رباب دى حاجه بينه و بين خطيبته هما حرين
آدم. ٠ مراتى مش خطيبتى
آدم. مين إللى قال كده
فرحه . انا
آدم. لا انتى غير معترف برأيك أصلا
فرحه. ليه مجنونه
آدم . يعنى تقريبآ كدا
عماد . فى ايه احنا قعدين
فرحه . يعنى انت مش شايف يا بابا هو بيقول ايه
آدم. . هو انا قولت حاجه
فرحه . اه قولت عليا مجنونه
رباب . لأ استنى يا فرحه هو ماقالش كده انتى إللى قولتى
فرحه . انت مستفز على فكره
آدم. . و انتى قمر وانتى مټعصبه
الحدة ٠ فى ايه يا ولاد نقول احنا
آدم ٠ بأحراج لاء طبعآ يا تيته
انتهى جميع من تناول الطعام
آدم . تسلم ايدك الاكل تحفه
رباب . صحه و عافيه على قلبك ياحبيبى ..قولى تشرب ايه
آدم . قهوة
عماد. ايه اللى جد فى قضية رؤوف بيه
عماد. طيب المفروض تكون مبسوط انك عرفت مين القاټل
آدم . والله انا كنت فاكر كدا بردوا ...بس للأسف حاسس انه فيه حاجه كسره اي فرحه جوايا
عماد . معلش مسألة وقت ... الوقت يابنى بيداوى اي چرح
رباب . القهوة يا آدم
آدم ٠آمال فين فرحه
رباب ٠ فى البلكونه
آدم. ممكن ياعمى ادخل اقعد مع فرحه فى البلكونه
فى البلكونه
آدم . قعده لوحدك ليه
فرحه . قولت اريحك منى شويه
آدم . واللهى انتى مجنونه
فرحه. اه ما انا.. غير معترف برأيي ..مش ده كلامك
آدم . ههههه انتى زعلتى
فرحه . هو الكلام ده مايزعلش
آدم . عشان تبقى تعترضى على كلامى.. كمان انتى ازاى تفتحى الباب بالبجامة
فرحه. دى بجامة بنتى ....هو انا كنت لابسه عريان
فرحه ٠ ماتقدرش على فكره
آدم . تحبى تعرفى اقدر ولا مقدرش
نظره اليها بخبث
فرحه ٠ انت بتبص عليا كده ليه
آدم ٠ بشوف أجمل عيون وهى بتحاول تهرب منى
فرحه ٠ آدم احنا فى البلكونه
آدم . عارف
فرحه . حد يشوفنا
آدم . يشوفنا
فرحه ٠ يمكن
