رواية قربان الجن كامله
هى بتسمع ايه
ام نغم..ايه يانغم عاملة ايه دلوقتى
نغم ..كويسة ياماما
ام نغم ..فى مدرسة بكرة يعنى
نغم ..اه طبعا هروح..انتى عارفة انا مش بحب اغيب من المدرسة
الاب..والله يا ام نغم انا قلقان يكون اللى بيحصل معاها والكوابيس دى بسبب اللى الشيخ عمله
الام..لا ياراجل مش معقول يعنى هيساعدنا فى اننا نلاقى الحرامى اللى بيسرقنا وهيأذيلنا بنتنا
الاب..ولو مش هو اللى اذاها .. يمكن بسم الله الرحمن الرحيم اللى قالولها على الحرامى ودلوها عليه هما دول اللى مأثرين عليها
الام..لا متكبرش الموضوع هى البت بلسانها اهى قالت انها كويسة وزى الفل
الاب ب استسلام ..طيب انتى ادرى بعيالك بقى
ام نغم ..ماشى يا خويا وانا هخلص المطبخ واجهز ساندوتشات العيال وادخلهم يناموا وبعدين احصلك بقى
الاب...الله يعينك علينا
كانت علاقتهم كويسة وكانوا دايما بيفتكروا ذكر الله لكن عيبهم انهم كانوا بعيد عنه اه بيتكلموا عن الحلال والحرام لكن كانوا دايما يمشوا على سطر ويسيبوا سطر تانى
واخواتها فى اوضتهم بيخلصوا اللى وراهم للمدرسة والام فى المطبخ بتخلص المواعين وبتجهزلهم الساندوتشات بتاعت المدرسة
خلصت الام كل اللى وراها ودخلت اوضة الاولاد وعملت معاهم الجدول بتاع الكتب وحطيت الساندوتشات فى الشنط بتاعتهم واطمنت انهم خلصوا كل واجباتهم ودخلتهم سرايرهم وطفيت النور وخرجت لأوضة نغم اللى ملتفتتش للباب لأنها كل شواية تسمع صوته بيتفتح وبيتقفل وتبص متلاقيش حد وكأنهم كانوا بيلعبوا معاها او بيعودوها على وجودهم
نغم بخضة ..ايه ده يا ماما دخلتى امتى مخدتش بالي
الام..غريبة مع صوت باب اوضتك بيعمل فرح يعنى لما بييجى يتفتح ولا يتقفل
طبعا خلاص نغم كل اللى هيحصل معاها هتحتفظ بيه لنفسها علشان كده رديت على امها ..معلش يا ماما كنت مركزة فى الكتاب اللى قدامى انا كنت ناسية انى ورايا واجب محتاج يتعمل
نغم ..قربت اخلص
الام..طيب اقعد معاكى لحد ماتخلصى بقى
نغم..لا ياماما قومى انتى نامى انا هخلص وانام علطول انا قربت اخلص كمان
الام..طيب ياحبيبتى لو عوزتى حاجة صحينى ..وانا هحطلك ساندوتشاتك فى شنطتك بقى وهفردلك بطانيتك على السرير خلصى ونامى علطول
نغم..شكرا يا ماما..متقلقيش انا كويسة
الام..تصبحى على خير ياحبيبتى
نغم ..وانتى من اهل الخير ياماما
حكايات_نونا
كانت نغم فعلا مشغولة باللى بتعمله لحد ماسمعت صوت جنبها لفت انتباهها له لما نور الاوضة انطفى
بصيت نغن لمصدر الصوت شافت الجنية اللى ملامحها مش موجودة
وبرغم انها مش اول مرة تظهرلها لكن خاڤت زى اول مرة تشوفها
الجنية...ميعاد خروجك للمدافن دلوقتى
نغم پخوف..انا بخاف ..ومش هعرف اروح لواحدى دى بعيدة
وماما وبابا لو عرفوا انى خرجت هيضربونى
الجنية..محدش هيحس انك خرجتى ..ومش هتروحى لواحدك انا معاكى لحد هناك..ومش هتحسي انها بعيدة
هو انتى مش عايزة تساعدى غيرك
نغم ..حاضر
الجنية ..الورقة اللى هتقري اللى فيها تخلى بالك منها علشان دى سبب مرواحك للمكان ده ولو مش عايزة تروحى هناك تانى يبقى نفذى المطلوب منك
نغم ب استسلام..حاضر
اخدت نغم الورقة واتسحبت خرجت من البيت ب بيجامتها الطفوليه اللى تخلى اى حد يشوفها يفكرها بنت تايهة من اهلها ومش عارفة ترجع بيتها محدش يعرف ان ماشى معاها 7 من الجن محاوطينها للمشوار اللى هى رايحاه ويمكن اكبر من كتير فى السن يخافوا يروحوا المقاپر فى وقت زى ده من الليل
نغم ماشية وهى مړعوپة المنظر بليل فى داخلة المدافن مرعب ويقبض القلب ودى طفلة لكن من كتر الړعب اللى حساه كانت دقات قلبها مش مساعداها حتى تنطق بحرف
وعلى مدار مشيها داخل المدافن وهى بتحاول تقرا الاسامى اللى مكتوبة على نور القمر بتحس ان فيه ناس واقفة بين كل مقپرة والتانية وبمجرد مرورها من عند المقپرة اللى بتشوف عندها حد واقف بتكتشف انه مجرد خيال ومفيش حد
اخدت وقت وهى قلبها ۏاجعها من الخۏف لحد ما وصلت للمقپرة المقصودة عدوى الجزار
قعدت قدامها وكانت دموعها بتنزل على خدها فى هدوء بسبب خۏفها من اللى بيحصل
مسكت الورقة اللى معاها فتحتها وبتحاول تقرا اللى فيها وهى مش فاهماه ولأنها مش جمل كاملة كانت عبارة عن حروف وارقام وكانت مش عارفة تجمع من المكتوب جملة على بعضها
لكن اول ما خلصت كل اللى فى الورقة
ظهر قدامها شخص بشرته بيضا زى التلج مش باين منه غير وشه وباقى جسمه ملفوف كأنه كفن
وبصوت مخيف انا عدوى الجزار اقدم دجال ومسخر للجان
بعتوكى انتى ليا علشان تخرجى من جوفى الاعمال والاسحار اللى ادفنت جوايا من وقت موتى
مكانش هينفع حد غيرك يفك الاعمال المطلوب فكها علشان اللى اشتغلوا معاه معندهوش القدرة انه يتواصل معاهم او معاية
وسكت عدوي وفجاءة لقيت الكفن من عند بطنه بينزل ډم اسود ومع الډم ده
