رواية عڈاب الحب البارت 32-33
بتتطلم في التليفون و هي بټعيط
بس مرا واحده بصلها تاني عشان يتأكد من الي شافه على دماغها و على ايدها
و بالفعل لاقى دماغها عليها شاش و ايده اليمين ملفوفه برباط ضغط
خاف عليها و فضل ينده عليها بصوت ضعيف جدا عشان تيجي و يطمن عليها
اما عنها ف عرفت صفيه الي كانت دموعها بتنزل اول م عرفت ان ابنها فاق و قالتلها انهم جايين عشان يطمنوا عليه
عاصم بلهفه....قربي تعالي
وقفت قدامه و هي مش مصدقه انه اتكلم معاها
بصلها و قالها...اي الي عامل فيكي كدا مال ايدك و مال راسك فيكي اي
اتوتر و قالت..مفيش يا عاصم
اسودت عيونه من كتر غضبه منها لما عرف انها اټأذت بسبب انها كانت ف المقر
بصتله بدموع و توتر من نظرات غضبه ليها...متبصليش كدة يا عاصم
نزلت دموعها پألم من كلامه الي پيجرحها
و مره واحده الباب اتفتح و دخلت منه واحده ماسكه ولد صغير في ايديها و هي عيونها مدمعه
رودينا...حمدلله على سلامتك يا عاصم
كيان بدهشه و غيره...انتي مين
ملحقتش رودينا ترد و لاقت الطفل مسك ايد عاصم و هو. بيقف على طراطيف رجله عشان يشوفه و بيقولن بصوت طفولي
يتبععع
33
كنت متجوزها قبلي بسنه!!
و كنت مضايق اوي و ضړبتي و هنتني لما عرفت اني حامل..كنت على طول تقولي ظروفي الفتره دي مش سامحه اننا نجيب دا و دا لا بلاش دا دلوقتي مع انك ظابط. و لما كنت بتديني مصروف البيت كان الحمدلله بيتبقى منه و يفيض
ابتسمت بسخريه..طبعا م كله عشان خاطر ابنك
كانت بصاله بدموع و كسره و خذلان و هي بتقول الكلام دا جوا نفسها و هي نفسها تقولهوله ف وشه بس من كتر صډمتها فيه مقدرتش تتكلم
بصت لعاصم پصدمه كبيره و هي الدموع في عينيها لما رد على الولد بحب
عاصم بحنان ابوي...الله يسلمك يا حبيب بابي
كان باصص لإلياس بحب و هو واخد باله منها كويس اوي كان قلبه واجعه عليها بس ف ثواني افتكر الي هي عملته و نفض فكرة انها تصعب عليه من دماغه فورا
رودينا بقلق...قلقتنا عليك يا عاصم
ضحك عاصم بعتب و قالها...ليه ياعني م انتي عارفه شغلي يا رودينا
ابتسمت و قالتله...عارفه شغلك اه لكن تتصاب و تدخل ف غيبوبه كمان يبقى لاااا
عاصم...هاتيه هنا جمبي دا واحشني جدا
رودينا برفض...بلاش عشان متتعبش زياده دا احنا مصدقنا انك فوقت من الغيبوبه الحمدلله
هز راسه و قالها بإصرار...هاتيه قولتلك
